صدای تو خوب است.

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است که در انتهای صمیمیت حزن میروید.

در ابعاد این عصر خاموش من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنها ترم.

بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است.

و تنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی کرد.

وخاصیت عشق این است...